Hannibal

Cześć wszystkim,
Nie mogłam się powstrzymać, żeby nie opowiedzieć Wam o jedynym serialu, jaki oglądam. Jak już zdążyliście zauważyć, jest nim Hannibal. Obejrzałam dopiero kilka odcinków, ponieważ o serialu dowiedziałam się  kilka dni temu. Jestem w nim zakochana, nigdy nie widziałam lepszego! Przewyższa nawet modę na sukces. Nie chcę Wam zdradzać fabuły, chociaż niektórych aspektów można się domyśleć. (kanibalizm, serial detektywistyczny) Dodam, że według mnie jeden z głównych bohaterów o imieniu Will jest bardzo przystojny.

Chcę jeszcze napisać namiastkę posta o tematyce życiowej. Zawsze gdy obejrzę jakiś film, bądź serial nie potrafię wrócić do rzeczywistości. Jest mi źle, wpadam w dziwny nastrój, którego nie potrafię opisać. Zastanawiam się nad sobą i swoim życiem, nad wadami, nad tym co muszę w nim zmienić. Jeżeli oglądam film, w którym ktoś umiera- wczuwam się w jego sytuację i sytuację jego bliskich. Jeżeli ktoś ma jakieś problemy, jest chory także mi to towarzyszy. Często też wpadam w stan rozmarzenia i myślę, że też chciałabym przeżyć taką chwilę, czy miłość. Powiem szczerze, że jest to jedno z najgorszych uczuć, jakie doświadczam. Zastanawia mnie fakt, czy tylko ja przechodzę przez to po każdym seansie? Napiszcie w komentarzach czy odczuwacie coś podobnego :)